Cześć!
Jeżeli którakolwiek z was przeszła jakąś operację lub miała wypadek, to pewnie wie, jak trudno pozbyć się blizn, które po nich powstały. U niektórych dziewczyn pojawiają się keloidy (bliznowce), duże i bardzo widoczne zmiany na skórze. Na szczęście nie musisz się już nimi przejmować, bo zabiegi z zakresu medycyny estetycznej poradzą sobie z tymi niedoskonałościami. Sprawdź, z jakiej kuracji skorzystać, żeby mieć zdrową i piękną skórę. Poznaj także swojego wroga – keloidy.
Czym są keloidy?
Keloidy, nazywane inaczej bliznowcami, są zmianami powstałymi z tkanki łącznej, w której zachodzą procesy naprawcze. Spajają miejsca po urazach, operacjach lub uszkodzeniach. Jeżeli gojenie się rany zostanie zaburzone, dochodzi do nawarstwiania się tkanki łącznej i pojawienia się bliznowca, który ma formę twardego guza o nieregularnym kształcie, jest czuły na dotyk, a dodatkowo towarzyszą mu ból i świąd. Najczęściej występują u tych osób, które mają dziedziczną skłonność do wydzielania kolagenu i nieprawidłowego gojenia się rany.
Wyróżniamy dwa rodzaje bliznowców:
- samoistne – powstają po urazach, które nie są dostrzegalne gołym okiem. Najczęściej umieszczone są na klatce piersiowej, czyli tam, gdzie tkanka podskórna ma mniejszą grubość, a skóra przylega do kości. Keloidy samoistne mają tendencję do rozrastania się;
- wtórne – tworzą się w miejscu, w którym skóra była poważnie uszkodzona, np. po operacji, poważnym urazie lub w miejscu po szczepionce.
Jak i dlaczego powstają bliznowce?
Pierwszy etap powstawania keloidu trwa do dwóch dni i polega na utworzeniu się skrzepu, który zatamuje krwawienie i zapobiegnie przedostawaniu się drobnoustrojów do wnętrza rany. Następnie dochodzi do syntezy włókien kolagenowych łączących tkanki. Powstają wtedy nowe naczynia krwionośne, dzięki którym do uszkodzonego miejsca dostarczane są krew, tlen i substancje odżywcze. Ostatni etap może trwać nawet do roku. Polega na przebudowie powstałych struktur w taki sposób, żeby nowe tkanki dopasowały się do skóry wokół. Jeżeli w tym czasie w miejscu rany tworzy się keloid, to oznacza to, że w drugiej fazie doszło do zaburzeń: wytworzyła się nadmierna ilość kolagenu.
Aby uniknąć pojawienia się bliznowców, należy unikać urazów i sytuacji, w których można się ich nabawić. Ale jak wiadomo, nie zawsze jest to możliwe. Dlatego w trakcie rekonwalescencji po operacji zaleca się stosowanie opatrunków uciskowych. Nie należy także przeprowadzać żadnych zabiegów chirurgicznych u pacjentów z zaburzonym wytwarzaniem kolagenu.
Keloidy – leczenie i zapobieganie
Najpopularniejsze metody leczenia keloidów to:
- interwencja chirurgiczna – nie jest do końca skutecznym rozwiązaniem, bo daje krótkotrwały efekt. Jakiś czas po zabiegu bliznowiec odrasta większy i bardziej widoczny;
- krioterapia – działanie na tkankę ciekłym azotem;
- laser – wiązka światła rozjaśnia bliznę i sprawia, że ta staje się mniejsza. Do całkowitego usunięcia bliznowców potrzebna jest seria zabiegów;
- opatrunki uciskowe i okluzyjne;
- zastrzyki sterydowe;
- maści i olejki z roślinnymi ekstraktami.
Bliznowiec a przerośnięta blizna
Rozróżnienie przerośniętej blizny od bliznowca jest bardzo trudne, lecz konieczne dla właściwego leczenia. Pod uwagę należy wziąć zatem:
- Czas powstawania zmiany – bliznowiec utworzy się po dłuższym czasie od uszkodzenia skóry, a przerośnięta blizna pojawi się już po kilku tygodniach od tego momentu;
- Wygląd i rozmiar zmiany – przerośnięta blizna powstaje w obrębie rany (mogą towarzyszyć jej przykurcze), bliznowiec zaś rozrasta się poza obszar uszkodzenia i obejmuje pobliskie tkanki;
- Leczenie i efektywność kuracji – przerośnięte blizny są łatwe do leczenia, a czasem same znikają. W ich leczeniu wskazana może być interwencja chirurga. Keloid natomiast jest oporny na leczenie, a po chirurgicznym wycięciu odrasta.
Dodaj komentarz